Print deze pagina
Lezersvraag: fantasieverhalen corrigeren of laten gaan?
Mijn partner vertelt dingen die niet gebeurd zijn. Moet ik hem daarop wijzen of het maar zo laten? Joan Batestein
Dit is voor mij heel herkenbaar. Mijn moeder zei dat de buurvrouw haar mooie handdoeken had gestolen uit de kast op de overloop. Ze vertelde het in volle overtuiging en hoewel ik het een vreemd verhaal vond, heb ik ook wel gedacht: het zal toch niet waar zijn? Later vonden we de handdoeken op een heel andere plek in huis. We hebben hierover gesproken met de casemanager. Hij heeft toen uitgelegd dat mijn moeder dit niet met opzet doet, maar dat zij een logische verklaring probeert te vinden voor het feit dat zij haar dierbare spullen niet meer kon vinden. Mijn moeder vond de uitleg wel fijn om te horen en zij vond het vooral fijn dat de casemanager veel aandacht schonk aan hoe zij zich voelde. Dat heeft ons geholpen om onze moeder beter te begrijpen en bij te staan. Larissa de Boer
Ik zou geen discussie aangaan. Dat win je nooit en een welles-nietesdiscussie maakt het niet gezelliger. Ik zou ook niet graag iedere keer gecorrigeerd of in de rede gevallen worden. Peter Visser
Het hangt volgens mij van de fase waarin je partner verkeert af. Toen mijn man klachten kreeg, hielp ik hem met het herinneren. Ik ging met hem nauwgezet en stap voor stap de gebeurtenis af en vaak kon hij zich dan wel weer de gebeurtenis herinneren zoals het was. Later was dat moeilijk en dan dacht ik: laat maar… het maakt niet uit of het gisteren was of eergisteren. Dat zijn maar details. De verhalen gingen ook steeds meer over vroeger. Ik kende die verhalen en ik merkte dat ze ook telkens anders begonnen te verlopen. Het gaat er wat mij betreft om wat er eigenlijk verteld wordt en hoe mijn man zich daarbij voelde. Ik vatte dan samen wat hij vertelde en benoemde het gevoel dat mijn man erbij had gehad. Dat was voor mijn man geruststellend; dat ik hem snapte. Emmie
Wat mij heeft geholpen is de cursus Omgaan met Dementie. De uitleg over de dementie, de werking van de hersenen en hoe het gedrag verandert heeft mij echt geholpen en daarmee ook mijn vader. Mijn vader had het nare idee dat mijn moeder een ander had. We hebben er heel veel verdriet van gehad en ook uren met mijn vader over gepraat. Maar dat leek helemaal niet te helpen. We hadden aan de casemanager gevraagd of medicatie nog kon helpen. Zij stelde aan mijn vader voor om een ontmoetingsgroep te bezoeken. De afleiding, de nieuwe ervaringen en de structuur helpen soms om de gedachten wat in het goede spoor te houden. Bij mijn vader werkte dat. Hij heeft het er erg goed gehad en de nare gedachten raakte hij kwijt. Mariska Rijkaard
Ik zou deze vraag ook stellen aan jullie casemanager. Bijzondere, niet kloppende verhalen kunnen verschillende oorzaken hebben en dus ook verschillende oplossingen. Bij een delier zie je heel plotsteling het gedrag veranderen en dan kun je hele vreemde verhalen horen. Maar iemand kan door de dementie ook heel achterdochtig worden en anderen gaan beschuldigen van diefstal of andere nare zaken. Bij bepaalde ziektes kun je gaan hallucineren. Hopelijk weet de casemanager raad. Wieger Deen
Mijn vrouw zegt altijd dat het goed met haar gaat en dat zij alles nog zelf doet. Zij gelooft niet dat zij Alzheimer heeft en zij wordt boos als erover wordt gepraat. Het klopt niet, zij heeft mij echt hard nodig en ik probeer haar te steunen door haar heel voorzichtig bij te staan, zodat zij niet merkt dat het niet goed met haar gaat. Ik respecteer haar en zal haar nooit afvallen. Ik ben wel bang dat het erger gaat worden. Daar wil ik nog niet aan denken. Arie van Lier
Heeft u ook een vraag aan medemantelzorgers?
Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding ‘lezersvraag’. Uw naam wordt alleen bij de vraag vermeld als u dat goed vindt.