Print deze pagina

De aarde roept

Bernadette Tijssens is mantelzorger van haar moeder, die dementie heeft. Bernadettes ouders wonen in een zorgcentrum in Alkmaar.

Pas geleden verscheen een bijzonder boek van een boswachter die vanuit de wetenschap wist te vertellen dat bomen in familieverband leven. Gaat het bijvoorbeeld met de ene boom wat slechter, doordat hij minder licht vangt, dan wordt hij door de andere bomen via ondergrondse kanalen gevoed. Ze maken gebruik van elkaars aanwezigheid en hebben elkaar ook nodig om werkelijk gezond te functioneren.

Oude bomen

Zou daar het spreekwoord vandaan komen? 'Oude bomen moet je niet verkassen' oftewel 'hou de familie bij elkaar'? Een oeroude wijsheid, met blijkt nu werkelijk wetenschappelijk aantoonbare voeten in aarde.

Grote verplaatsing

Soms ontkom je er toch niet aan het wel te doen.

Een verbouwing in het oude zorghuis en de aankoop van een nieuw huis leidde tot een grote verplaatsing van 47-plus-1 bewoners van de verpleegafdeling. 47 oude mensen met dementie onder wie mijn moeder Ma T.; plus 1, te weten mijn vader Pa T.

Verkast

Onze oude bomen zijn verkast.

Mijn lieve ouders zijn begin juni verhuisd naar een ander bos.

In het oude zorghuis was mijn vader al een steeds groter deel van de dag op de afdeling van mijn moeder. Eerst omdat hij graag bij mijn moeder was en later omdat hij op zijn eentje, op de andere verdieping, slecht voor zichzelf begon te zorgen en ook de weg kwijt begon te raken.

Onbekende afdeling

Nu zitten ze samen in een nieuw huis, een nieuw bos. Het is heel fijn dat ze weer samen zijn, hun kamers liggen naast elkaar. Maar het is moeilijk dat zij, om naast elkaar te kunnen wonen, wel naar een nieuwe, andere, onbekende afdeling moesten verhuizen. Geen bekende gezichten meer om hen heen. Zowel personeel als bewoners komen van een andere plek. En hoe mooi, vaardig, jong, oud en aardig ze ook allemaal zijn, het losse zand is voelbaar. De wortels liggen bloot en het zal nog duren voordat, vooral, de oude reuzen zijn geaard.

Familie worden

Beiden zijn pas gestruikeld. De een: twee blauwe ogen, de ander: een buil verscholen in het nieuwe permanent.

De samenhang, die kennelijk veel meer inhoudt dan wat zichtbaar is, moet nog groeien.

De aarde roept, maar de bomen zijn nog niet verbonden. Familie worden, kost tijd!