Print deze pagina

Lezers adviseren lezers: Te veel snoepen, wat doe je eraan?

Mijn vader heeft dementie en eet enorme hoeveelheden koek en snoep. Hij komt heel erg aan. Zou ik daar iets aan moeten doen en zo ja, wat?
Jantine Grootsma

Wat je beschrijft hebben wij ook meegemaakt met mijn moeder. We vroegen ons af of het uit verveling was, of dat ze troost zocht in het eten van grote hoeveelheden pindarotsjes en boterkoek. Mijn moeder woonde alleen en door de dementie was ze somber en nogal geïsoleerd geraakt. Alleen wij als kinderen kwamen nog bij haar langs en om de maand iemand van Geriant, een casemanager. Vooral met slecht weer vonden we het triest, zo eenzaam als ze daar in haar eigen huisje zat. We wilden haar dat stukje zelfstandigheid natuurlijk niet afnemen. We hebben buiten haar om contact opgenomen met de casemanager en gevraagd hoe we dit moeten aanpakken en haar wel in haar waarde laten. Zij adviseerde om samen boodschappen te gaan doen, er een gezellig uitje van te maken en ongemerkt enigszins te sturen in het kopen van koek en snoep. Of alternatieven te bedenken om te knabbelen. Verder leek het een goed idee om een paar dagen per week naar een 'soos'/dagbesteding te gaan, waar ze gestimuleerd wordt nieuwe bezigheden op te pakken, zoals kleuren of handwerken. Het heeft wat tijd (geduld!) gekost, maar langzaamaan is haar behoefte aan snoep verminderd en kan ze ook weer genieten van dingen.
Anne Geertje en ElseMieke den Brok

Mijn man hield altijd van gezond eten en vooral hartige dingen. Geleidelijk is zijn smaak helemaal veranderd naar zoet en ongezond. Als ik boodschappen ga doen vraagt hij altijd of ik wel wat lekkers meeneem. Ik zeg dan 'natuurlijk doe ik dat!', wat hem al meteen in een goede stemming brengt. Eigenlijk best lastig, want ik weet dat ik hem bij thuiskomst ga vertellen dat zijn lievelingskoekjes helaas uitverkocht waren.... Een dilemma. Het heeft mij moeite gekost om niet de waarheid te vertellen, maar telkens in discussie gaan en uitleggen dat suiker niet gezond is enzovoorts, dat komt niet binnen. En wat nog vervelender is, hij wordt dan ook nog boos op mij. Ik bewaar altijd een verpakking, waar ik 'de laatste' twee koekjes in doe. Die eten we dan samen op. Zo probeer ik met een leugentje om bestwil het snoepen te beperken en het gezellig te houden.
Lina Groen

Wij merkten dat mijn vader steeds dikker werd, wat voor zijn mobiliteit die matig is, een behoorlijk probleem vormde. Zodra wij ons ermee bemoeiden of hem goede adviezen gaven, trok hij zich terug in zijn eigen wereld of werd hij boos. Wat dachten wij wel, snotneuzen! We wonen te ver weg om hem te begeleiden hierin, wat ons als kinderen een machteloos gevoel geeft. Ten einde raad zijn we naar zijn huisarts gegaan. Hij wees ons op de mogelijkheid om hulp in te zetten en te gaan bouwen aan een netwerk van buren, zorgmedewerkers en vrijwilligers. We merkten dat er genoeg mensen waren die iets wilden doen: even langsgaan, hem meenemen naar het buurtcentrum. De casemanager heeft een belangrijke rol gespeeld om mijn vader een goede dagstructuur te geven en vooral ook goed eten, drie keer op een dag. Want doordat hij dat niet deed was de neiging ook groter om zijn honger met koek te stillen. Er staat nu altijd een glas drinken binnen bereik en iets gezonds, bijvoorbeeld nootjes en fruit, maar alles afgepast. Voor ons een grote geruststelling. Verder hebben we gezocht naar mogelijkheden om hem te stimuleren te gaan bewegen. Dat laatste is niet gelukt, vooral door fysieke oorzaken.
Marijke en Peter Groot

Nieuwe lezersvraag

Mijn man humt en telt de hele dag en ik word er gek van. Wat nu?
Mevr. G. Terhorst

Heeft u ook een vraag aan medemantelzorgers?

Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'. Uw naam wordt alleen bij de vraag vermeld als u dat goed vindt.