Print deze pagina

Wat zou u doen? Lezers adviseren lezers

Mijn man heeft bijna twee jaar de ziekte van Alzheimer en hij kan een aantal dingen inmiddels echt niet meer zo goed. Bijvoorbeeld aankleden. Hij wil niet dat ik hem help. Maar ik vind het vervelend als hij er zo slordig bijloopt. En zo zijn er meer dingen. Wat kan ik het beste doen? Carla Meegeren

Mijn vrouw trok steeds dezelfde kleren aan, waardoor ze er steeds onverzorgder uit ging zien. Als ik haar vertelde dat ze beter schone kleding aan kon trekken, werd ze boos. Zij wist toch zeker wel wat goed was? Waar bemoeide ik me mee..... en het resultaat was dat mijn vrouw er onverzorgd uitzag én boos was. Om te voorkomen dat ze 's morgens weer haar ongewassen kleding aan kon trekken heb ik het 's avonds al in de wasmachine gedaan. Zo moést ze wel op zoek naar schone kleding in de kast. Op deze manier lukte het om hier een weg in te vinden. Teun Klein

Ik herken wat je beschrijft, mijn man verschoonde zich ook niet op tijd. Hij realiseert zich helemaal niet hoe hij eruitziet, laat staan hoe ánderen over zijn verschijning denken. Vroeger zag hij er altijd tiptop uit en zou hij zeker niet willen dat hij er niet netjes bij zou lopen. Daarom ben ik begonnen, zonder het expliciet tegen hem te zeggen, hem hierbij te helpen. Ik zorg dat de vuile kleding buiten zijn gezichtsveld is en leg het schone goed voor hem klaar. Zo ongemerkt lukt om hem te behoeden voor een onverzorgd uiterlijk, waardoor ik mezelf ook beter voel. Els de Braven

Mijn vrouw hechtte altijd veel belang aan haar uiterlijk. Regelmatig gingen we winkelen om leuke kleren te kopen. Door de dementie is zij veranderd, niets lijkt haar meer te interesseren, ze is somber en ze maakt zich helemaal niet druk om hoe ze eruitziet. Ze is niet te overtuigen en wil onder geen beding naar een winkel, ze is heel onzeker geworden en vermijdt het om de deur uit te gaan. Zelf zegt ze dat er geen enkele reden is om zich leuk aan te kleden, waarvoor zou ze? Als ik haar vuile kleren verstop, pakt ze lukraak wat uit de kast, dingen die helemaal niet bij elkaar passen. Of 's winters loopt ze in een dun bloesje. Ik word er verdrietig van en voel me machteloos. Frans van der Berg

Bij mijn ouders speelde hetzelfde probleem. Mijn zus en ik konden niets doen. We hebben dit besproken met de casemanager van mijn vader. Zij heeft ervoor gezorgd dat iemand van de wijkverpleging hiervan op de hoogte werd gesteld. Tot onze verbazing kreeg de wijkverpleegkundige het wel voor elkaar. Geruisloos en met respect voor mijn ouders heeft zij ervoor gezorgd dat mijn vader weer schoon en netjes voor de dag komt. Van ons accepteren mijn ouders geen bemoeienis, maar van haar pikken ze het wel. Vreemde ogen.....! Sofie Agter

Heeft u ook een vraag aan medemantelzorgers?

Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'.Uw naam wordt alleen bij de vraag vermeld als u dat goed vindt.

Nieuwe lezersvraag

Sinds mijn vrouw een vorm van dementie heeft wil ze eigenlijk niets meer doen. Ze zit maar in haar stoel, zegt weinig en heeft bijna nergens zin in. Ik vind dit treurig om te zien en kan er ook slecht tegen. Wat kan ik in hemelsnaam doen? Kees Abbingh