Print deze pagina

Wat zou u doen? Lezers adviseren lezers. Heeft mijn moeder dementie?

Ik maak me grote zorgen over mijn moeder. Ze gedraagt zich vaak heel anders dan normaal en het wisselt ook regelmatig. Ik vraag me af of het dementie kan zijn, maar hoe kom ik daar achter?

Bij ons was er jarenlang twijfel over onze moeder. Het ene moment vergat ze dingen en afspraken en een andere keer was ze helder en heel alert. Omdat ze boos werd als wij iets zeiden over haar vergeetachtigheid, hebben we het onderwerp maar niet te vaak aangesneden. We merkten dat ze heel erg haar best deed om ons te laten geloven dat het wél goed met haar ging. Het is als kinderen natuurlijk heel lastig om je tegen de wil van je moeder je met haar zaken en huishouden te bemoeien. Ze ging er altijd prat op dat zij een goede huisvrouw was. We hebben uiteindelijk ingegrepen toen we merkten dat zij niet meer met geld kon omgaan, dagelijks geld pinde en het op vreemde plekken bewaarde, en te pas en te onpas mensen wilde betalen. Toen ze een keer niet thuis was hebben we in haar huis gezocht en merkten dat er veel meer aan de hand was. De medicijnen slingerden rond, etenswaren die ver over de datum waren, enzovoort. We hebben haar daar bewust niet mee geconfronteerd, maar heel rustig met haar besproken dat we ons zorgen maakten over hoe het met haar ging. Vervolgens hebben we een afspraak bij de huisarts gemaakt voor controle op hoge bloeddruk. We hebben de huisarts wel stiekem van tevoren geïnformeerd over de situatie. Moeder vond het fijn dat ik meeging naar de huisarts. De huisarts stelde haar een aantal vragen en heeft haar om toestemming gevraagd voor een verwijzing naar de organisatie Geriant die hulpverlening biedt bij dementie. Vanaf dat moment werd het allemaal duidelijk voor mij en mijn zussen. Geertje van Dam

Vooral het wisselende beeld maakte dat wij eerst niet aan dementie dachten. Het was wel opvallend dat mijn vader geen initiatieven meer nam en somber werd. Ik dacht meer aan depressie. Op internet gezocht naar informatie over depressie en daaruit bleek dat er vaak in het begin van dementie sprake is van depressieve klachten. Daarom verder gekeken op de website van Alzheimer Nederland en daar stond een handig vragenlijstje. Dat gaf ons veel inzicht en herkenning. Door die lijst kregen we sterk het vermoeden dat onze vader een vorm van dementie had. We hebben dit tegen hem gezegd, waarop hij alles ontkende en tegensprak. Het heeft nog een tijd geduurd en de situatie werd er niet beter op. Hij ging steeds meer vergeten, maar trok zich ook helemaal terug, wilde nergens meer naar toe en zorgde niet goed voor zichzelf. Ten einde raad hebben we de huisarts gebeld en gevraagd wat te doen. De praktijkondersteuner van de huisarts is bij onze vader langsgegaan en van haar accepteerde hij wel dat er iets moest gebeuren, dat er hulp moest komen. Het was heel fijn dat er ook een casemanager van Geriant kwam, die heel geleidelijk zijn vertrouwen heeft gewonnen en zodoende de nodige ondersteuning kon regelen. Jan van Geelen

Mijn vader had altijd al angst voor dementie, vanwege zijn moeder en oudere broers, die de ziekte van Alzheimer hadden. Hij zei altijd: als ik dat krijg, dan hoeft het van mij niet meer. Toen hij steeds vaker begon te vergeten, hebben we meteen aan de bel getrokken. Onze vader ontkende het niet en wilde weten waar hij aan toe was. De huisarts stelde allerlei vragen, waaruit bleek dat het flink mis was met zijn geheugen en oriëntatie. Voor nader onderzoek is de geriater van het ziekenhuis ingeschakeld. De uitslag van het onderzoek kwam ondanks ons vermoeden hard aan: ziekte van Alzheimer! Er zijn daarna meerdere gesprekken met de huisarts geweest over het levenseinde. Onze vader bleef bij zijn mening dat hij niet meer verder wilde leven als hij zijn vrouw en kinderen niet meer zou herkennen. Gaandeweg verdween het thema naar de achtergrond. Hij had het geluk dat hij een lieve vrouw had en fijne buren en familie. Vooral omdat iedereen wist wat er aan de hand was, was het goed te doen. Petra de Wit

Nieuwe lezersvraag

Mijn partner valt de hele dag in herhaling en vertelt wel honderd keer hetzelfde verhaal. Ik word daar soms helemaal horendol van en raak dan enorm geïrriteerd. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Antoinet de Bruin

Heeft u ook een vraag aan medemantelzorgers?

Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'.Uw naam wordt alleen bij de vraag vermeld als u dat goed vindt.