Print deze pagina
Wat zou u doen? Deze keer: de mantelzorg put mijn moeder uit
Mijn vader heeft sinds 3 jaar dementie. Mijn moeder is al die tijd zijn grote steun en toeverlaat, maar ik zie dat ze het bijna niet meer volhoudt. Wat kan ik doen om haar te helpen?
Karin de Jong-Pluimers
Dit is herkenbaar Karin. Bij onze moeder stapelde de belasting zich ongemerkt ook op, ze hield zich flink, wilde niet klagen. Tot mijn broer en ik merkten dat moeder steeds mopperiger werd en somber, zo waren we haar helemaal niet gewend. Ze zag alles altijd van de zonnige kant, maar nu... We zijn met mijn ouders gaan praten. Moeder bleef volhouden dat het allemaal goed ging en dat ze het wel redde. Later realiseerden we ons dat ze in aanwezigheid van onze vader niet vrijuit kon spreken, ze wilde het voor hem niet toegeven, hoe zwaar het voor haar was. Ze vertelde ons later dat vader heel boos wordt als er over hem gepraat wordt. Hij is achterdochtig en is dan bang dat er iets bekokstoofd wordt, dat moeder hem weg wil hebben, laten opnemen in een verpleeghuis. We hebben toen afgesproken dat we dit soort gesprekken met moeder alleen voeren en dat we samen kijken naar mogelijkheden om hen te ondersteunen en te ontlasten.
Fred en Anneke van Dongen
In onze situatie liepen we ook tegen dit probleem aan. Onze moeder houdt ons er het liefst helemaal buiten. Ze vindt dat wij het allemaal, we zijn met drie zussen, al zo druk hebben met werk, gezin, enzovoorts. Hulp vragen was tóch al niet haar sterkste kant, want ze was altijd heel zelfstandig en regelde haar zaakjes uitstekend. Zelf stond ze altijd voor iedereen klaar met raad en daad. Het is best lastig als je ziet dat zo iemand dan eigenlijk zelf hulp nodig heeft en dat het niet bespreekbaar is voor haar.... We hebben als zussen afgesproken dat we wat vaker even langs gaan en zodoende wat meer zicht op de situatie te krijgen. Ook gaan we regelmatig even een paar uurtjes met onze vader op stap, zodat onze moeder even rust heeft. We merken dat het heel goed werkt om de kleinkinderen mee te nemen, dan is er zoveel plezier en gezelligheid. Omdat we met z'n drieën zijn kunnen we de taken goed verdelen. Ineke van Putten
Door het veranderde gedrag en stemming van onze vader, die sinds een aantal jaren de ziekte van Alzheimer heeft, is de situatie voor mijn moeder heel moeilijk geworden. De relatie van mijn ouders was al jarenlang niet goed en nu wordt het door de dementie vrijwel onmogelijk om het samen nog een beetje te rooien. Voortdurend zijn er irritaties en mijn moeder loopt dan weg, naar buiten, naar een buurvrouw of naar de stad. Dat is een vlucht om even niet bij mijn vader te hoeven zijn. Ze heeft mij verteld dat ze zich daar schuldig over voelt, maar niet anders kan. We hebben samen contact opgenomen met de casemanager van Geriant. Zelf durfde ze er niet over te praten uit schaamte. De casemanager heeft haar gelukkig heel serieus genomen en kwam met een aantal voorstellen. Mijn moeder kon naar de cursus omgaan met dementie voor mantelzorgers, waar ze met gelijkgestemden haar ervaringen kon delen. Het deed haar veel goed om te voelen dat zij niet de enige is die dit meemaakt. Bij de cursus kreeg ze veel informatie over benadering en praktische hulp, waardoor het beter te doen is. Verder stond ze altijd afwijzend tegenover dagbesteding, maar van andere deelnemers hoorde ze de verhalen, hoe dat in de praktijk enorm veel verlichting geeft, waardoor je zelf ook weer een beetje kan ontspannen of tijd voor jezelf hebt. Greet van Garderen
Overbelasting is een groot risico voor mantelzorgers van mensen met dementie, vooral voor partners. Dat heeft mijn vader ook ondervonden. Door oververmoeidheid, die hij steevast ontkende, en regelmatig gebroken nachten, werd zijn weerstand steeds slechter. Hij begon te kwakkelen en kwam niet meer tot rust, want de onrust van mijn moeder bleef doorgaan. De huisarts heeft ons toen gewezen op de mogelijkheid van respijtzorg. Dat betekent eigenlijk gewoon dat iemand tijdelijk ergens gaat logeren. We hebben een paar kleinschalige projecten bezocht en de keuze viel op Warm Thuis in Oterleek. Een prachtige locatie, midden in de weilanden met dieren en groen. Mijn vader had zijn twijfels, of hij haar dit wel kon aandoen..... Nu viel dit in de praktijk ontzettend mee, mijn moeder voelde zich daar al snel thuis.
Het was moeilijk uit te leggen aan mijn moeder dat onze vader steeds kwetsbaarder werd, waardoor een blijvende opname naderbij kwam. De huisarts zei tegen mijn vader: 'Door de hersenbeschadiging kan uw vrouw zich niet meer in u verplaatsen, zij denkt dat u de sterke man van weleer bent, terwijl de huidige situatie heel anders is'.
Omdat het goed bevalt en mijn moeder zich daar veilig voelt, is er nu ruimte ontstaan om één keer in de zes weken een week naar Warm Thuis te gaan. Mijn moeder vertelt ons na een week logeren vol trots dat zij hard heeft gewerkt en 'daar ga je niet dood van!' Mijn vader kan zijn accu opladen en is nu beter opgewassen tegen de zorg. De blijvende opname wordt nog voor ons uit geschoven. Jan Visser
Wat zou u doen? Stuur uw antwoord naar: info@mantelzorgnieuwsbrief.nl.
Nieuwe lezersvraag
Mijn man heeft dementie en valt de laatste maanden enorm af. Ik maak me er zorgen over en vraag me af of ik er wat aan kan doen?
Lies Hogervorst
Heeft u ook een vraag aan medemantelzorgers?
Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'. Uw naam wordt alleen bij de vraag vermeld als u dat goed vindt.