Print deze pagina

Op rondreis ondanks dementie

Ans en Ton Spaansen uit ’t Zand reisden onlangs twee weken door Canada. Ans heeft dementie, maar dat vond Ton geen reden om haar thuis te laten. ‘We hebben er beiden enorm van genoten.’

Ton Spaansen (75) vertrok in 2021 voor een tweeweekse rondreis door Canada. Bij de plaats Ontario is ’s werelds grootste truckverzameling te vinden, en trucks zijn z’n passie. Hij ging erheen met zijn vrouw Ans (72), bij wie zo’n vijf jaar geleden dementie is vastgesteld. Ton: ‘Ze zeggen wel eens dat mensen met dementie van slag raken als je hen uit hun vertrouwde omgeving haalt. Maar dat geldt niet voor Ans. Zodra zij naast mij in de auto zit, begint ze te praten: “Kijk een koetje, kijk een schaap.” Zij geniet ervan. Dat zie je ook aan haar gezicht.’

Met een camper

Eenmaal in Canada huurden ze een camper. Ideaal, vindt Ton. ‘Je hebt alles bij de hand.’ Hij zal met Ans niet gauw meer in hotels logeren. Ton: ‘Omdat het veel te ingewikkeld is voor haar. Steeds spullen pakken, inchecken, en wennen aan een andere kamer. Met een camper heb je dat gedoe niet meer.’ Twee weken lang was de camper in Canada hun vertrouwde stekkie. ’s Avonds parkeerde Ton hem meestal bij een truckrestaurant.  ‘Vroeger kookte Ans’, zegt hij. ‘Zij kon dat héél goed.’

Truckersmuseum

Thuis in ’t Zand heeft Ton een truckersmuseum, met zes gerestaureerde en vijf ongerestaureerde oldtimers. Als hij gaat repareren of stofzuigen, neemt hij Ans altijd mee. ‘Ik zet haar dan op een bankje zodat ze mij kan zien. Dat vindt zij gezellig.’ Regelmatig komt er een groep liefhebbers voor een rondleiding door het museum. Ton: ‘Vroeger serveerde Ans dan koffie met zelfgebakken appeltaart. Maar de taarten vielen steeds vaker in brokstukken uit elkaar. Ans wist de ingrediënten niet meer te doseren. Er zat te veel meel in, of te veel boter.’

Geweldige vrouw

Hun dochter was wel even bezorgd toen zij hoorde dat haar vader met haar moeder in de camper door Canada ging toeren. Zij vroeg zich met name af of de wc in zo’n voertuig wel hoog genoeg is. Ton: ‘De wc is geen moment een probleem geweest. Wel help ik Ans er altijd mee. Ook ’s nachts.’ Ans en Ton zijn 51 jaar gelukkig getrouwd. Ton: ‘Tegenwoordig spreekt Ans nog amper. Maar zij is vroeger een heel gezellige vrouw geweest. Ook op verjaardagen, ze praatte met iedereen. Een geweldige vrouw, ook voor mij. Dus dit doe ik graag voor haar.’

Altijd blij

Vrienden en familie zeggen wel eens tegen Ton: wat erg dat jullie dit is overkomen. Maar hij zegt dan: het valt reuze mee. Ton: ‘Ans is altijd blij. Nooit verdrietig of boos. Ze woont gewoon bij mij thuis, dat kan nog heel goed. Ik heb mooie fotoboeken van onze reizen. Daar zie je hoe blij Ans op vakantie is. Volgend jaar wil ik graag naar Noord- en Zuid-Dakota. Als het even kan gaat zij gewoon weer mee. Anders rijd ik daar in mijn eentje door de VS. Dan vind ik er niks aan.’