Sinds mijn vrouw een vorm van dementie heeft wil ze eigenlijk niets meer doen. Ze zit maar in haar stoel, zegt weinig en heeft bijna nergens zin in. Ik vind dit treurig om te zien en kan er ook slecht tegen. Wat kan ik in hemelsnaam doen? Kees Abbingh
Ik herken wat je beschrijft Kees. Mijn man is van een actieve ondernemende persoon ook helemaal veranderd. In het begin probeerde ik hem te activeren, dat kostte mij al mijn energie én zonder resultaat. Hij reageerde dan vaak verdrietig en wilde nog steeds helemaal niets. Nu laat ik hem met meer rust. Het lijkt erop dat hij het prettig vindt zo. Door mijn verwachtingen bij te stellen kan ik er beter mee omgaan. Margreet van Rooyen
Mijn vrouw werd steeds stiller, trok zich terug en sliep slecht. Ze wilde het liefst thuis zijn terwijl ze daarvoor altijd in de weer was en de hort op ging. Toen heeft de casemanager uitgelegd dat het initiatief om iets te ondernemen afneemt of zelfs helemaal kan verdwijnen door dementie. Toen begreep ik dat het een kwestie is van niet kunnen, in plaats van wat ik eerst dacht: niet willen. Ik moet de momenten benutten, als ze uitgerust is. Dan genieten we samen van muziek, even foto's kijken, herinneringen ophalen of een kort ommetje maken. 'Het zijn de kleine dingen doe het doen'. Jan Maas
Mijn man had nergens zin in, was ook apathisch. Eerst had ik het niet in de gaten en heb ik hem steeds overgehaald om dingen te ondernemen, in ieder geval twee keer per dag iets doen. Het werd steeds moeilijker, trekken en duwen. Mijn zoon zei: 'Misschien is het te veel, wat je van hem verwacht, probeer het op maximaal één ding per dag te houden.' En zelfs dat was al te veel. Terugkijkend realiseer ik me dat het meer míjn behoefte was. Ik wilde het nog niet wáár hebben dat mijn man zo veranderd was. Ik wilde alles zo houden zoals het vroeger was. We zouden na ons pensioen leuke dingen doen, erop uit gaan. Ik ben langzamerhand gaan inzien dat het is zoals het is. Nu kan ik het zien als symptoom van de ziekte en ook beter accepteren. Daardoor kan ik het beter loslaten en ga ik er wat vaker alleen op uit. Jozien Schreurs
Mijn zus en ik herkennen de machteloosheid. Wat moet je doen als iemand zo passief is? Onze moeder bleef het liefst in bed liggen en was extreem lusteloos geworden. En dan hoor je steeds dat het goed is als mensen naar buiten gaan, wandelen, bewegen! Wij wilden het beste voor onze moeder, maar het lukte niet om haar op gang te krijgen. Uiteindelijk kwamen we bij de huisarts terecht. Die heeft ons uitgelegd dat onze moeder door een beschadigd brein zo passief is. En dat dit gedrag heel moeilijk te doorbreken is. Dit inzicht heeft ons écht geholpen. Tanja en Marijke Vos
Heeft u ook een vraag aan medemantelzorgers?
Stel uw vraag via info@mantelzorgnieuwsbrief.nl, met de vermelding 'lezersvraag'.Uw naam wordt alleen bij de vraag vermeld als u dat goed vindt.
Nieuwe lezersvraag
Mijn moeder is vorige week van het een op andere moment volledig in de war geraakt. Ze zag bijvoorbeeld overal mieren lopen en was heel angstig. Ze heeft sinds een paar jaar Alzheimer en woont nog thuis. Ik ben enorm geschrokken en vraag hierbij om advies. Marieke van Dam